Vandaag kunnen we geen brommer huren. De mensen gaan naar de kerk net als met nieuwjaar. Dat is ook niet zo erg na de kerk is het wel weer feest aan het strand en dan gaan we daar heen. Hopelijk hebben we maandag wel weer een brommer. 'S ochtends hebben we het strand nog voor ons alleen. Tenminste niemand die naar ons kijkt, denken we. Als we in zee zitten, komen er een stel jongens op ons af die meteen met ons op de foto willen. Een van hen steekt de middelvinger op achter Marjon's rug en voor haar buik. Dat was zondag ook al een keer gebeurd met die ogschoten jongens die flink willen doen. We hebben afgesproken dat niet meer te laten gebeuren en als we dat zien vliegen we ook direct los en zeggen niet op de foto te willen. Ze begrijpen wat er aan de hand is en bieden hun verontschuldigingen aan. Op de foto gaan we niet meer met hen.
Onze penganipan (b&b) is vlakbij het strand. We lopen heen op de onverharde weg langs het strand. De mensen zijn een stuk nuchterder dan zondag en we wanen ons even vrij, niemand wil met ons op de foto. Wat een rust. Echter als we terug over het strand lopen, zijn we weer attractie nummer 1. Alle jeugd komt op ons afgerend, Marjon krijgt weer baby's in de handen en foto na foto wordt gemaakt. VIP zijn is niet alles.
Terug in onze penganipan staat daar kip, patat en mayonaise met kommersalade op ons te wachten. Normaal zijn we er niet zo'n voorstander van dit menu, maar na weken allen rijst, vinden we het een keertje heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten