Onze eco lodge is prima, maar voor onze westerse maatstaven laat het toch wel wat te wensen over. De toilet trekt prima door, het water van de douche blijft echter in de gehele douche staan, dus als je even wilt plassen, heb je natte voeten. De stroom is aan van 7 tot 11 uur ’s avonds. Dat heeft wat neven effecten die je op het eerste moment niet zou verwachten, maar er is wel bier, echter niet gekoeld. Het enige wat gekoeld is, is water en verder kan je thee en koffie krijgen. Speciaal voor ons is het bier aangevoerd. De o zo vriendelijke staf begrijpt dus niet waarom Sjaak toch geen bier neemt.
Toch is het jammer dat we weggaan, het is hier een paradijsje, prachtig strand, heerlijk koraal en wij als enige gasten. De terugtocht is voor Indonesische maatstaven heel goed geregeld. Als we ingepakt zijn vertrekt de boot direct. Na een kwartier komen we aan wal en staat de taxi al te wachten. Er wordt een doos in de taxi geladen. Daar zit Durian in en dat stinkt enorm. De hele reis worden we getrakteerd op de weeïge lucht van Durian. De taxi is een Toyota, maar geen 4 x 4. De weg omhoog is onverhard en heel steil. De motor slaat twee keer af en de auto laat zich weer terug zakken. Dan blijkt de laagste versnelling niet te werken, met een hamer en schroevendraaier wordt de versnellingsbak gemaakt. We gaan dan een stuk omhoog tot ie weer afslaat. Intussen doen we een paar schietgebedjes, maar we komen boven. We zijn in twee en een half uur bij de boot en moeten daar twee uur wachten. De boot vertrekt exact op tijd uit Seram en om kwart over vijf zijn we weer terug in het Swiss Bell hotel in Ambon. We nemen een heerlijke douche en vanavond gaan we een biertje drinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten