Gisterenavond verloopt anders dan we dachten. Als we de straat op gaan, zijn er veel militairen en politie op straat. Op elke hoek staat wel iemand. Ze verwachten bijkbaar relletjes. Wat lastiger is, is dat alle restaurants gesloten zijn. Uiteindelijk komen we bij een heel kleine Rumah Makan. Dit is waar de gewone jongen eet. We wijzen aan wat we hebben willen en eten uiteindelijk voor €3,20 met z’n tweeen. We krijgen weer veel te veel, 2 kippenpoten per persoon en een gedeeld bakje rundvlees, twee bakjes groente en heel veel rijst. Te drinken krijgen we mierzoete ijsthee. Dat laten we maar achter. Daarna gaan we terug naar het hotel. Sjaak kijkt naar een voetbalwedstrijd van Manchester en Marjon valt in slaap. Om 12 uur barst het vuurwer los, samen met heel harde muziek. We kijken vanuit onze kamer over de stad en hebben een prima plaats om het vuurwerk goed te zien. Daarna proberen we te slapen, maar vanwege de herrie die pas om 6 uur ophoudt is dat niet eenvoudig.
Om tien uur staat onze chauffeur Danny weer met zijn auto. Hij brengt ons in drie kwartier naar Tulehu. Daar liggen boten te wachten totdat er voldoende mensen zijn om over te steken. Danny onderhandelt wat met de schipper. Als we de dubbele prijs betalen (ipv 4 8 Euro), dan vertrekt de boot direct. Uiteraard doen we dat en na een kwartier varen we al weg. De boot is 5 kwartier later in Haria op Saparua.
Het kost enige moeite om weg te komen uit Haria. Mahu, waar we heen moeten, ligt op 15 km afstand. De bedoeling was dat we Paul van het guesthouse zouden bellen en hij zou ons dan ophalen. We krijgen hem niet te paken. Het hele dorp bemoeit zich ermee en wil een slaatje slaan uit ons. Uiteindelijk is er een man van de Indonesische marine die ons uit de brand redt. Hij regelt twee brommers voor ons en de jngens brengen ons na wat omzwervingen bij ons nieuwe guesthouse.
Paul ontvangt ons daar in het Engels. De huisjes zijn heel eenvoudig, maar het bed is prima, met een prima ventilator boven het bed. Rondm de huisjes ligt een prachtige tropische tuin.
Het zwembad is nodig toe aan een opfrisbeurt. Het water is vies en de tegeltjes waren ooit blauw.
’s Avonds eten we met 2 andere Nederlanders die ons wat over het eiland vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten