Vandaag opnieuw een rustige dag. Na het ontbijt zijn we naar de markt gegaan om eten voor onderweg op te halen. We hebben bananen, mandarijnen en een fles water gekocht. Het plannetje om ook brood op te halen lukte niet, want de bakker was gesloten. Vervolgens de fietsen opgehaald.
We zijn op de fiets naar ‘de waterval’ gereden. Het was zien en gezien worden. Vooral voor de kinderen zijn wij een toeristische attractie. Een ‘barang’ op de fiets! Soms proberen kleine jongens met ons mee te fietsen. Vol trots fietsen ze dan naast ons. Eenmaal bij de waterval aangekomen, blijkt het tegen te vallen. Een kleine stroomversnelling, maar meer ook niet. Toch hebben we er twee uur heerlijk aan de waterkant gezeten op onze nieuwe matjes.
Eenmaal terug in Kampot hebben we heerlijke spring rolls (een soort loempia’s) gegeten en voor het eerst een echte milk shake met Nieuw Zeeland ijs en melk gedronken. Het leven lacht ons toe.
Daarna geslapen, onze fietsen teruggebracht en de huur afgerekend (een dollar per fiets). Verder nog wat door Kampot geslenterd.
Nu zitten we op de veranda van ons hotel rustig een wijntje en een biertje te drinken. Niets lijkt er op dat het een spectaculair oudejaarsfeest wordt. Waarschijnlijk gaan we gewoon op tijd naar bed, want morgen begint ons uitstapje al om 08.00 uur.
Wij wensen jullie allemaal een goede jaarwisseling toe en een spetterend 2010.
Vandaag een rustige dag. We vertrekken om 09.00 uur uit Phnom Penh naar Kampot, een tocht over ongeveer 200 kilometer. De wegen zijn in dit gedeelte (het zuiden) van Cambodja prima te rijden. Om ongeveer 12.00 arriveren we in ons hotel met de sprankelende naam Rikitikitavi. Het hotel wordt gerund door een Nederlands (zij)/Engels (hij) echtpaar. Het is een prima verblijf.
Over de reis zelf valt niet veel te vertellen. De chauffeur rijdt soms erg hard, maar wel verantwoord. Je moet hier altijd wel goed opletten, want soms lopen er koeien op de snelweg.
Vanmiddag hebben we Kampot verkend en wat foto’s gemaakt van de oude en de nieuwe brug.
De oude brug heeft het leger van Pol Pot vernield, maar die is weer hersteld. De Koreanen hebben een nieuwe brug gebouwd die nu wordt gebruikt voor het zware verkeer. Vanaf deze nieuwe brug heb je een mooi uitzicht op de rivier en het stadje.
We waren aanvankelijk van plan om morgen naar Bokor Mountain te gaan, maar dat is door wegopbrekingen een wandeling van vijf uur heuvel op. Na de jungle trekking vinden we dat net een uurtje teveel. We hebben onze plannen daarom bijgesteld. We gaan morgen per fiets naar de waterval (Tek Chhouu Falls). Vanmiddag hebben we fietsen gehuurd voor 1,40 euro per persoon, per dag. Daar is over heen te komen. We hebben tevens onderzocht waar we een lunch kunnen kopen die we dan op de fiets meenemen.
Verder hebben we op de markt twee matjes gekocht om op te zitten. We probeerden af te dingen, maar de verkoper hield stug vol. Uiteindelijk de matjes aangeschaft voor 1,40 euro per stuk. Veel te duur natuurlijk!
Aan het einde van de middag nog even de zonsondergang bekeken (de een na laatste van dit jaar).
Zoals gezegd, een rustige dag in een heerlijk rustig plaatsje met een Franse promenade.
Gisterenavond hebben we lopen zoeken naar het trainingscentrum, maar niets gevonden. Uiteindelijk lopen we in het donker langs de Sekong (zijrivier van de Mekong). Dat is niet prettig, we hebben het nog gevraagd, geen succes. We zijn teruggegaan en in een restaurant gekomen waar de Khmer eten. Geen woord Engels. De kaart was wel ook in het Engels, ze vroeg echter wat, we hebben overal yes op geantwoord. Het resultaat was een prima maaltijd.
Daarna zijn we vroeg naar bed gegaan en toen volgde er een concert, zo luid. Iemand zong, og huilde met een hele schelle stem. Uiteindelijk ben ik met mijn oordoppen op in slaap gevallen. Sjaak had er ook last van, maar is uiteindelijk zonder oordoppen in slaap gevallen.
Vanochtend ontbijten we om haf zeven bij de rivier. Daarna begint de weg terug, 480 km.
Na 350km vroeg de gids of we een nieuwe weg willen uitproberen. De slechte weg langs de Mekong zou verbeterd zijn. Dat was hem in Ratanakiri verteld. De chauffeur was niet overtuigd en daarom vroeg de gids wat wij er van vonden. Wij wilden wel iets nieuws uitproberen en dat hebben we geweten. Dit was de slechtste weg tot nu toe. Kuilen zo diep, zelfs met een 4 keer 4 ging het 5 km per uur. Het was wel een mooie route langs de Mekong. Halverwege had de gids er genoeg van en zijn we overgevaren met een pontje.
Ik vond bootje heel smal voor onze auto, maar ja we zijn overgekomen.
We hebben weer gegeten in Skuon, de plaats waar ze gefrituurde Tarantula’s (gifspinnen) verkopen. Ik heb ze nu op de foto gezet.
Uiteindelijk waren we om half drie bij het hotel. We hebben de gids en chauffeur uitgezwaaid. Het inchecken was zo gebeurd, we zijn hier al geweest. Daarna snel douchen en om kwart over drie zaten we in de Tuk Tuk naar de Russische markt, souvenirs kopen. Dat lukte snel, na een half uur zaten we al weer in de Tuk Tuk. Het was namelijk heel heet op de markt.
Dit keer gingen we naar het andere eind van het centrum. Het Soraya shopping centre. Dat is heel nieuw en het parade paardje van Phnom Penh. Dat was wel even een andere wereld dan in Banlung. Het is een Bijenkorf en dan nog groter. Ze verkopen er alles, fototoestellen, t.v’s, juwelen, eten etc, etc. Er waren grote roltrappen en liften (zie foto) en er was airco. Op de bovenste verdieping was een rollerskate baan, gokautomaten, grote computer om spelletjes op te doen, een cinema. Overal liepen heel andere Cambodjanen dan die wij tot nu toe gezien hebben. Gucci. Levi’s, Calvin Klein, alles was er, maar gewone Nederlandse prijs.
Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hotel, lekker gezwommen en nu ben ik het Blog aan het bijwerken. Het is half 7. Straks gaan we bij een Fransoos eten en morgen vertrekken we al weer om 9 uur naar Kampot, een marktplaatsje bij de kust.
Gisterenavond heeft de jongen van ons hotel ons naar het Franse restaurant gebracht. Er werd ons gezegd dat we naar het hotel van de bourgeoisie gingen. Nu dat is ook zo. Het is een heel luxe hotel met restaurant aan het meer. Voor het eerst worden we in het Frans aangesproken. Ook de kaart is in het Frans (met Engelse ondertiteling). Het eten is verrukkelijk en de wijn ook. Dit is een echt kerstmenu. Uiteindelijk betalen we 48 dollar, 40 Euro (30 dollar voor de drank en 18 voor het eten). Dat is wel 4 tot 5 keer zo veel als normaal hier. Maar het was het waard.
Vanochtend om 8 uur reden we weg uit Banlung. De eerste foto laat nog even onze bungalow in Banlung zien.
Het was hier leuk, maar we zijn stiekem wel blij dat we weer op weg naar een warme douche zijn. In onze Treetops hut, hadden we een echt toilet en een koude douche. ’s Avonds is dat prima, maar ’s ochtends is het koud. We zijn wel kinderen van de luxe.
We rijden 3 uur over de hobbelige rode weg en dan komen we kort op de asfalt weg. Om 11 uur komen we bij Mekong Blue. Mekong Blue is een kleine organisatie waar vooral kansloze vrouwen de kans geboden krijgen om zijde te weven en een eerlijk salaris daarvoor te krijgen. Zijde maken is veel werk.
Dat zien we wel. Cambodjanen kunnen alles gebruiken, ook van de zijdrups. Eerst zijn zijde, later eten zij de rups. Het zal best lekker zijn, maar deze stap kunnen wij nog niet zetten. We willen alles eten (van kikker tot slang), maar insecten gaat te ver.
We zien het hele proces van het maken van zijde. Dit bedrijf onderscheidt zich dat ze een soort kinderopvang hebben voor kinderen tot 6 jaar. Daardoor kunnen de vrouwen ook werken. Ook daar zijn we nog even geweest, foto’s gemaakt en de kinderen weer hun foto getoond. Succes verzekerd.
Aan het einde gaan we naar een winkeltje waar ze de zijde verkopen als sjaal of tas. De prijzen zijn hoog, maar voor wat er geboden wordt heel laag. We hebben echter niets nodig en ook als souvenir weet ik niet wie zo’n sjaal gebruikt. Dus helaas, we vertrekken zonder iets gekocht te hebben.
Even later eten we aan de rivier. Het stadje is heel gezellig en rustig. Dan worden we naar het hotel gebracht, Het hotel “Sekong Star” ziet er aan de buitenkant heel mooi uit, van binnen is het ook netjes, maar jammer genoeg niet goed onderhouden. De kamer is prima en daar gaat het om en we hebben weer airco, een warme douche en toilet. Ze zijn heel service gericht. Er was geen toiletpapier, maar na onze vraag bleven ze zoeken en even later kwamen ze met een kleine beetje toiletpapier en verder tissues.
Na onze siësta gaan we weer naar het centrum. De markt is heel leuk, de mensen laten ons onze gang gaan, de markt is niet voor toeristen. Als we naar de rivier lopen wordt er een jongentje aangereden door een brommer. Brommers rijden hier heel hard, het ventje van een jaar of drie stak zo over. Vervolgens lag ie onder de brommer. Iedereen bemoeide zich ermee en deed heel boos tegen de tiener op de brommer. Het jongentje komt met de schrik en een paar flinke schaafwonden vrij. In plaats van de schaafwonden nder de kraan te houden, veegt zijn vader met een vieze doek de wonden af. Wij geven hem een kaartje en dat vindt ie wel leuk.
Het internet café is boven verwachting snel, dus besluiten we ook dit bericht vanavond nog te plaatsen. Het is wel apart, dit is een plaatsje uit de toerisctische route en het internet is sneller dan menig andere plaats. De computers zijn heel langzaam, maar dat geeft niet meer, want we pluggen gewoon onze apple aan het netwerk. Werkt prima.
Als we terug gaan worden we door een beetje Engels sprekende tieners aangehouden (zie de foto van Sjaak en de 2 dames). Ze vragen of we naar hun trainingscentrum willen komen. Het is een centrum waar kansloze Cambodjanen leren hoe om te gaan met toeristen. Er is een guesthouse, een restaurant en een cafe. Wij zullen er straks heen wandelen.
Verder nog even wat foto’s van de brug gemaakt die het grens verkeer met Laos veel makkelijker heeft gemaakt. Ook voor Hollandse begrippen is het een grote brug.
Tot zover. Morgen hebben we een flinke reis te gaan 470 km naar Phnom Penh. De weg is echter geheel verhard en breed. Files kennen ze hier nog niet, dus het zal zes tot zeven uur duren. We vertrekken heel vroeg om morgen nog wat inkopen te kunnen doen in de stad op de Russische markt.
Vandaag hebben we een rustdag gepland. Dat wil zeggen, we gaan wel wat doen, maar met ondersteuning van onze 4 x 4. Om negen uur staan Vouty en de driver voor ons klaar. Ze brengen ons naar drie watervallen. In de lonely planet staat dat je dat makkelijk op de fiets kan doen. We hebben nog getwijfeld, maar na de inspanning van gisteren en eergisteren hebben we dankbaar gebruik gemaakt van Vouty’s aanbod om ons rond te rijden en ik denk eerlijk gezegd dat we anders niet verder dan 1 waterval waren gekomen. De eerste waterval was ongeveer een haf uur rijden.
Nu zegt hier reistijd niets over afstanden. De weg is zelf voor Cambodjaanse begrippen erg slecht, dus de driver rijdt noodgedwongen langzaam.
De waterval is veel groter dan we verwachten. Alles is immers zo droog en dan verwacht je niet veel water, maar hij is heel breed en maakt veel lawaai. De tweede lijkt er veel op, echter wel weer een half uur rijden.
De derde is de mooiste. De waterval is heel hoog en je kan er achter wandelen. We klauteren naar beneden en worden geholpen door een drietal mannen, omdat onze sandalen niet geschikt zijn voor zulke klimpartijen.
Rond 12 zijn we weer terug in het dorp en halen een lunch op. Dan worden we bij een heel mooi meer afgezet. Daar blijven we tot vier uur op ons bandhanddoekje liggen en onze enige inspanning is af en toe wat zwemmen.
Om 4 uur staat de taxi weer voor en rijden we terug naar de Tree Top Lodge.
Vanavond willen we chique uit eten bij een ander meer, daar heeft een Fransoos een restaurant met Franse keuken. We moeten alleen nog vervoer zien te regelen, maar dat gaat vast lukken.
Toen we hier de eerste dag aankwamen, stond er een bord Free Wireless. Wij probeerden direct of we konden mailen, maar het internet werkte niet. Gisteren konden we jullie onze avonturen vertellen en was het internet redelijk snel. Vandaag ligt het er weer uit. De filmpjes publiceren gaat hier helemaal niet. Internet is in heel Cambodja langzamer dan thuis. Het duurt twee tot zes uur om een filmpje te publiceren, als er dan geen internet op de kamer is, kunnen we niet publiceren. Dus jullie moeten nog even wachten totdat jullie de slang van gisteren kunnen zien.
Als wij dit publiceren, zitten wij intussen in Stung Treng in een internet cafe en is alles weer voor elkaar.
Vannacht hebben we in afgedankte hangmatten van het Amerikaanse leger geslapen. Hoe ouder, hoe gekker! Het slapen in een hangmat is moeilijk te beschrijven. Als iemand zich in zijn hangmat omdraait, voelen de anderen dat ook. Het is het beste te vergelijken met een ongestabiliseerd waterbed. Sommige van onze volgers hebben zo’n ding. Met Marjon heb ik er een keer in gelegen en het doet denken aan een boot. De hele nacht schommelen! Toch hebben we niet slecht geslapen, maar na een vermoeiende dag slaap je overal goed.
Gisterenavond hebben de gids en de ranger ‘onze’ wiskey opgedronken. De organisatie had de gids een fles wiskey meegegeven, maar dat drinken wij niet. De gids en de ranger hadden dus een goede avond. Zij mochten samen de wiskey opdrinken. Eenmaal aan de wiskey hadden de gids en de ranger geen zin meer de visnetten op te halen. Dat zouden ze vanmorgen doen. Ze verheugden zich er al op dat ze misschien een slang zouden vangen, omdat die afkomt op de dode vis in het visnet. Ze kregen gelijk en vol trots toonden ze ons de gevangen slang. Wij schrokken wel een beetje, maar hij (of zij?) was dood. We staan er mee op de foto.
Na het ontbijt vertrokken we. Het is vandaag veel zwaarder dan gisteren. De kilometers van gisteren zitten nog in onze benen en het terrein is veel heuvelachtiger. Bovendien is het veel warmer dan gisteren.
Om ongeveer 12.30 arriveren wij bij een boerderij waar we onze lunch hebben. Aan een lunch besteden we normaal gesproken geen aandacht, maar dit keer is het wel heel bijzonder.
De vanmorgen gevangen slang staat op het menu! De vaste kijker van Discovery Channel weet dat een slang eieren legt. Vanmorgen hebben de gids en de ranger de slang opengesneden en ontdekten een aantal eieren die in Cambodja als lekkernij gelden. Wij kregen als lunch slangenvlees en slangeneieren aangeboden. Zo’n lekkernij mag je niet weigeren en we hebben het geprobeerd. Het slangenvlees gaat wel, maar de eieren zijn niet te vreten (zie foto). We hebben er allebei een geprobeerd en de rest weggemoffeld.
Na de lunch het vervolg van onze tocht. Dat duurde niet lang meer, want in ongeveer een half uur waren we terug in het drop waar we vertrokken.
Daarna snel naar het hotel, douchen en voor Sjaak een koud biertje en voor Marjon een heerlijke fruit shake.
We hebben niet veel fut meer en blijven daarom vanavond in het hotel eten.
’s ochtends om half negen worden we opgehaald door onze gids. Hij spreekt redelijk Engels. Hij brengt ons naar het begin van de trekking. Daar weacht een ranger op ons. De ranger is van een minderheidsgroepering: de Kreung. De ranger is geheel zijn leven op opgegroeid in de jungle en zegt een maand in de jungle te kunnen overleven. In het begin lopen we over akkers van de Kreung, de paadjes worden steeds kleiner en steiler. Er zijn hier geen bergen, maar toch wel flinke heuvels. Met 35 graden is dat zee vermoeiend. Tijdens het wandelen stopt de ranger steeds om eten te verzamelen. Hij zal ons vanavond een heerlijk kerstmaal bereiden.
Intussen moeten we allerlei boomstammen overlopen om rivieren over te steken. Dat is wel even slikken voor mij. Deze dag neem ik ze zonder veel gemopper. Voor de zekerheid draagt Sjaak de camera. Hij filmt me vaak, de rollen zijn omgedraaid.
Bij een riviertje genieten we van een lunch die op de markt gekocht is. Heerlijke karbonaadjes. Om half twee zijn we bij de waterval waar we die nacht zullen kamperen. Wij gaan anderhalf uur zwemmen in het lekkere water. De ranger en de gids hebben het heel druk met ons kerstmaal. De netten worden uitgezet om vis te vangen voor morgenochtend en ze vangen ook nog wat vis voor vanavond. De hele middag zijn de gids en de ranger samen bezig met ons maal. Alle bamboe wordt gesneden, het binnenste van bamboe is eetbaar, bananenbloemen worden klaargemaakt. Een grote bamboe stam wordt uitgehold en daar wordt het eten in bereid. Alleen wat rijst en varkensvlees komt niet uit het oerwoud.
Bamboe wordt echt overal voor gebruikt: als groente, als stok om te lopen, als fundament om onze hangmatten aan op te hangen, als kandelaar, als saterooster en nog veel meer. Als ze weer iets nodig hebben, lopen ze even weg, hakken wat bamboe en komen dan weer terug.
Het eten smaakt erg lekker, daarna ruimen ze af en dan maken ze snel onze slaapplekken in orde. We slapen in hangmatten van de US army. Ben benieuwd of we een oog dicht zullen doen.
Vanaf zes uur is het pikkedonker. We vragen ons af wat we de hele avond moeten doen. De heren hebben een half flesje whiskey.
We horen honden blaffen, maar dat blijken kikkers te zijn. Rond 7 uur gaan de ranger en de gids samen kikkers vangen. Na een half uur komen ze met vis en een kleine kikker terug. Dat wordt ook weer gegrild.
Om half negen gaan we slapen. Het is even moeilijk om in onze hangmat te klimmen, maar dan ligt het wel goed. Op mijn buik slapen lukt niet, maar op mijn zij wel. Als iemand van ons vieren zich omdraait, bewegen de anderen wel mee. We hangen allemaal aan dezelfde bamboe constructie. Maar we liggen boven de grond, apart van de dieren.
Gisterenavond is het gelukt om onze computer aan te sluiten op een kabel in het internetcafé. Dat was wel prettig, het werkte veel sneller en het toetsenbord bleef niet klemmen. We zijn meteen in het internetcafé blijven eten. Daarna de koffers gepakt en naar bed. We hebben veel te veel bagage, maar dankzij onze vier keer vier is het geen probleem. We hebben nu 2 grote rugzakken, 2 kleinere, een zak met vuile was en een handtas plus 2 hoeden. Onze gids en chauffer lopen er steeds mee te sjouwen.
Vanochtend weer heerlijk ontbeten. Glutenvrij in Cambodja is in Cambodjaanse hotels geen probleem. De Cambodjanen eten rijstnudels of nudelsoep als ontbijt. Vooral het laatste vind ik heel lekker. Ook voor Sjaak is het een goed land. De Fransen hebben hier als presentje de baguette (stokbrood) nagelaten. Overal kan je dat kopen met van alles erop. ’s Ochtends kan je kiezen tussen jam en boter en een gebakken spiegelei als beleg. In Siem Reap en in Phnom Penh had Sjaak meer keuze, maar nu is er veel meer keuze voor mij ’s ochtends. Maar soep vind ik het lekkerst.
Om 8 uur vertrokken we weer. We hebben vandaag een tocht van 5 uur voor de boeg volgens onze gids. Dat is inclusief lunch. De wegen waren al stoffig en soms slecht de laatste dagen. Deze weg wint van alles. Op bruggen ontbreken gewoon planken. Onze 4 keer 4 rijdt gewoon door. Soms stuiteren we bijna tegen het dak, als de weg erg slecht is gaat de chauffeur over het land.
Alles ziet er rood uit. Wij denken eerst dat het herfst is, maar het is hier altijd herfst. De rode stof kleurt de bomen in een herfsttooi. Als we Banlung inrijden krijgen we weer een geasfalteerde weg door het dorp. We rijden het dorp door en komen dan bij Treetops ecolodge, ons verblijf voor de komende 4 dagen. We hebben een mooie bungalow met mooi uitzicht en een veranda. Daar aangekomen besluiten we de bagage een beetje uit te pakken. We blijven hier 4 dagen. Ook willen we de was laten doen. Dat kost 1 Euro per kilo. We hebben er drie. Want na 1 dag zit alles weer onder de rode stof.
Dan is het even lastig. Sjaak is zijn broek kwijt die hij morgen op trekking aan wil. We zoeken overal en keren de rugzakken helemaal leeg. Hij zit er niet in. Dan doorzoeken we de zak met vuile was en ja hoor, daar is de broek. Sjaak gelukkig. Omdat we bijna alles willen laten wassen, besluiten we nu maar een korte broek aan te doen. Dat is hier niet gebruikelijk. We blijven op de veranda bij onze bungalow en dan moet het geen probleem zijn. De lekkere broeken zitten in de was.
Vanuit huis hebben we ons een beetje op het verkeerde been laten zetten. In dee streek zou het koeler zijn en moesten we wat warme kleren meenemen. Ik heb een jack, trui en een paar blouses met lange mouw bij me, plus een spijkerbroek. Toen we aankwamen was het inderdaad voor Cambodjaanse begrippen koel (29 graden). Nu is het kwik al weer richting de 35 graden) en zitten we op de veranda. Sjaak ligt in een hangmat.
De lodge zou internet hebben, maar het doet het niet. Vanavond maar weer een internetcafé proberen. Stroom is hier zo wie zo een vreemd ding. Ook in Kratie lag meer dan de helft van de dag de stroom eruit. Geen 1 keer branden de lantaarnpalen. ’s Avonds is het echt donker.
Morgenochtend worden we om half negen opgehaald om een trekking van 2 dagen te maken. We krijgen dan een ranger als gids. Onze eigen gids gaat mee tot het park. Het is een eenvoudige trekking. We lopen in 2 dagen een rondje van 20km en we slapen ergens in de bush.
Daar vieren we kerstmis. Tweede kerstdag zullen we weer proberen een internetcafé te vinden.
Nadat we dit geschreven hebben, gaan we naar het dorp. De markt is heel groot, het stinkt er enorm. Daarna zoeken we iets te drinken. Niemand spreekt Nederlands. Ik had een barretje gezien waar “Dutch Couple” op stond. Dat lijkt ons wel wat, want daar verstaan we Nederlands. Groot is mijn verbazing als daar een Stabij lijkt te liggen. Echt zwart wit is ie niet, maar zwart beige. Dat kan hier ook niet anders, gezien het rode stof overal. Een Nederlandse komt naar ons toe en is heel verrast dat wij het ras herkennen.
De hond is mee geëmigreerd naar Cambodja. We krijgen een heerlijk verse jus d’orange en dan blijkt deze mevrouw ook nog samen met haar man de organisatie van onze trekking morgen te doen. Zij raden ons aan warme kleren mee te nemen. Dus onze spullen hebben we niet voor niets meegenomen.
’s Avonds blijven we op de Tree tops Ecolodge en eten daar ons kerstavond diner en kletsen wat met de andere gasten.
Vandaag gaan we om 8 uur met de 4x4 naar de Irrawaddy Dolfijnen. In de Mekong leven nog ongeveer 100 zoetwaterdolfijnen.
Voordat de Khmer Rouge kwam waren er nog 1000, maar hun olie werd gebruikt. Nu zijn ze het meest bedreigde diersoort op aarde. Sjaak had mijn enthousiasme al getemperd. Waarschijnlijk zien we geen dolfijn. Nu we hebben er wel 10 gezien, echter fotograferen en filmen is een ander verhaal. Maar het is gelukt. Ze zijn maar even boven water om lucht te happen en dan verdwijnen ze weer. Op het moment dat ze lucht happen hoor je een geluid, maar dan ben je al te laat. Het was heel erg leuk.
Daarna zijn we nog naar de stroom versnellingen in de Mekong en een eilandje geweest. Om 11 uur waren we weer terug bij het hotel. Vervolgens langs de markt gelopen, wat wezen drinken en vervolgens geluncht.
We gingen naar hetzelfde restaurant als gisterenmiddag, het andere had weer geen stroom. De engels sprekende ober bleek met een kater oop bed te liggen. Verder begreep niemand ons. Enfin hij werd uit zijn bed gehaald en wij hebben daar weer lekker gegeten. Sjaak had een stokbroodje. Dat hebben ze hier overal. De Fransen hebben dat achtergelaten.
Zowel de gids als de ober in dit restaurant raden ons aan naar het eiland voor Kratie te gaan met een pontje. We zijn niet ingegaan op het advies van de gids, omdat de gids dan ook weer geld moet hebben voor de fiets van degene die ons de fiets verhuurt. Zo gaat dat in Cambodja. De ober zegt ons dat fietsen huren 6 dollar per fiets kost. Als je weet dat een maaltijd maximaal 3 dollar kost ( en dan nog special toerist price), is dat veel te hoog. Ik vroeg hem of er geen fietsen oop het eiland waren. Die zijn er wel, geeft hij aan, maar veel duurder. Wij gaan na een middagrust (van 12 tot 3 moet je rustig aan doen dan is het rond de 35 graden) met een pontje naar het eiland. Op het eiland loopt een oud mannetje en verhuurt ons 2 fietsen voor 2 dollar.
Het eiland heeft stil gestaan in de tijd. Alleen smalle zandweggetjes, de os en overal kinderen die naar je roepen: Hallo mem.
Om 5 uur zijn we weer op tijd voor de sonsondergang.
Op dit moment is het tien over zes en schrijf ik op de kamer even het verhaal. Straks kan ik dit hopelijk zo via een kabeltje aan jullie zenden.
Weer moet ik jullie waarschuwen dat ik niet weet wanneer we weer kunnen schrijven. Morgen om 8 uur gaan we richting het oerwoud. We zakken steeds verder af van de bewoonde wereld. Tot nu toe laat internet ons niet in de steek. In ieder geval zijn wij rond 29 december weer in de lucht.
Groetjes Sjaak en Marjon
Om 8 uur vertrekken we uit Kampong Cham. De mevrouw van de homestay bereidt ons nog een Cambodjaans ontbijt: Noodles. Ik kan deze Noodles (mihoen) ook eten, smaakt prima. Wel een stevig ontbijt. Daarna gaan we naar een schooltje. We hebben pennen en schriften meegenomen. De onderwijzeres is er erg blij mee. Zo’n schooltje is armoe troef. De onderwijzers verdienen 30 dollar per maand. School is gratis, maar dat telt alleen voor de toegang. Unifrom, boeken, examens alles kost geld. De onderwijzers krikken daarmee hun salaris op. Onze 4 x 4 zorgt ervoor dat de school uitloopt. We voelen ons Maxima en Alexander. Als we de eerste klas ingaan, gaan alle kinderen staan en begroeten ons. Als ze dan niet gaan zitten voelen we ons wat ongemakkelijk. We vragen de gids hen te vertellen te gaan zitten en dat doen ze. Naarmate de kinderen jonger zijn, worden ze vrijer. Ze gaan wel staan, maar ook meteen weer zitten. De camera vinden ze heel interessant. Vooral als ze zichzelf terug zien. Alle kinderen willen op de foto.
Daarna gaan we naar 2 verschillende tempels. Een staat op een heuvel. We zijn echte luie toeristen. De 4x4 brengt ons overal boven. Anderen lopen, maar wij niet. De tempels zijn niet zo bijzonder, maar wel aardig om te zien.
Dan komen we bij een ruïne van een oude tempel. Het is er heel rustig, maar wij hebben Angkor Wat al gezien en dan valt deze in het niet. Zo staan er nog zo’n 1000 tempels verspreid over Cambodja.
Na Kampong Cham verlaten we de hoghway en rijden we over een zeer stoffige weg naar Kratie. Alles zit onder het stof, ook al is onze auto dicht en airconditioned.
Om 13.00 komen we in Kratie aan. Het is hier helemaal niet toeristisch meer. Er zijn een paar plaatsen waar je wat kunt eten. De meeste toeristen die hier komen zijn op doorreis naar Laos of vanuit Laos naar Phnom Penh. We eten wat en komen dan in een hotel vol vergane glorie. Voor de jaren zestig zaten de fransen hier en ons hotel is wel heel erg koloniaal. Een enorme hal, balkons etc. Het is wel weer fijn op ons zelf te zijn. ’s Middags slapen we bijna twee uur en daarna gaan we naar het internet café. Er is nog geen stroom, dus kan er niet geïnternet worden. Daarom gaan we naar het balkon van ons hotel en zien we een schitterende zonsondergang.
Daarna eten en als we weer bij het internet café aan komen doet de stroom het weer. Sjaak checkt zijn mail en ik zet een verhaaltje op Blogger. Morgen gaan we het nog chiquer proberen, dan nemen we de laptop mee en hangen die aan een kabeltje van hun computers. Anderen doen het ook. Dan kan ik wel wat foto’s plaatsen. Film kan niet wat dat duurt een paar uur uploaden.
Kerstmis nadert, wij merken er weinig van. In Siem Reap is er wel wat versierd, maar niets. Om 7 uur brengt de chauffeur ons naar de bus. Het is een luxe bus met toilet en airco. Dat houden we wel 4 uur vol. Als we in Skuon aankomen staan er al weer jongens die ons naar de mooiste plaatsen willen brengen. Meisjes proberen ons te verleiden met spinnen, krekels en sprinkhanen. We bedanken.
Dan komt er iemand op ons af en dat is onze gids. Hij leidt ons naar een grote Toyota 4x4. Daar zit de chauffeur al op ons te wachten. De volgende dagen zullen we in deze luxe car door het wat woestere Cambodja trekken. Als eerste rijden we naar Kampong Cham. We gaan langs onze homestay voor de avond. Het ziet er luxer uit dan de doorsnee huizen. De onderkant is van steen, verder is het afwachten.
We komen bij een meer. Twee mannen op brommers komen na ons toe. We gaan achterop en dan volgt een tocht die ik niet snel zal vergeten.
We gaan op hele kleine paadjes dwars door de rijstvelden en bananenplantages. We komen bij een bron en bij een plaats om te zwemmen, dan gaan we weer verder. Uiteindelijk komen we bij een visfarm. Ze kweken daar grote goudvissen, krokodillen, andere vis. Alles voor voedsel en leer. Ook lopen er kalkoenen en kippen rond. De boer is een vermogend man wordt ons uitgelegd. Hij heeft 20.00 ha en heel veel vis. De boer is heel erg aardig. Hij is wel slim. Hij laat ons voer kopen dat hij zelf heeft gemaakt van overblijfselen van de vissen.
De vissen eten dat graag en komen in grote getalen. De krokodillen kijken wat suffig naar ons en wij naar hen. Daar heb ik het niet zo op.
Daarna gaan we naar de homestay. De familie leeft daar met 6 man en vrouw en wij slapen boven. De chauffeur en de gids slapen buiten. De douche is zo’n aziatisch toilet met een bekertje dat je over je hoofd gooit. ’s Avonds is er een generator die licht geeft vanaf een uur of tien gaat die uit. Gelukkig hebben we een zaklantaarn. We gaan vroeg slapen.
