29 december Ternate verkennen

Dinsdag 29 december 2015 Ternate
Gisterenavond zijn we de stad in geweest, met z'n tweeën achterop 1 brommer. Ik moest wel heel dicht tegen de Indonesische jongen aanzitten om Sjaak niet te laten vallen. We kwamen in een heel goed visrestaurant. Aangezien hier zelden toeristen komen, is de kaart alleen in het Indonesisch en bestellen we dus op goed geluk. Ikan is vis. Bebek is eend en die twee dingen bestelden we met een achtervoegsel dat duidt op een bepaalde bereidingswijze en dat hebben we geweten. De eend was zo heet gemaakt dat de vlammen ons uitsloegen. Dus hebben we vandaag opgezocht dat we tidak pedis moeten zeggen en dat werkt.
Terug stopte er een soort busje. Die rijden hier rond zonder vast rondje. Je stapt in en een ander ook en dan brengt ie de een na de ander waar ie wezen moet.
Vandaag hebben we heel veel gebruik gemaakt van brommertaxi's en de busjes, echter steeds twee brommers. Lopen is het hier echt te warm voor en voor 35 cent pp wordt je overal gebracht. We zijn gestart bij het paleis van de sultan. Daar is een soort museum naast het nieuwe paleis en daar mag je dus kijken. Vervolgens zijn we naar de moskee van de sultan geweest. Die was nu niet om naar huis te schrijven, een compleet verroest dak zat op de moskee. Misschien was de moskee vroeger wel mooi.

Van de moskee hebben we ons naar de mall laten vervoeren en dat bleek ineens een heel westers georiënteerd winkelcentrum te zijn. Ternate's middenklasse doet daar in plaats van op de markt de boodschappen. Er was een supermarkt met het assortiment van een AH XL. Wat voor ons interessanter was, was dat er ook een coffeshop was met echt cappucino in plaats van oploskoffie. Als laatste actie van de dag zijn we nog naar het  Fort Oranje geweest. De muren staan er nog, maar in het fort is nu de stad gebouwd. De rest van de dag hebben we bij het zwembad gelegen waar we helaas niet in mochten. Wat voor Sjaak een meevaller is, dat er blijkbaar in dit hotel wel bier is, het wordt geserveerd in liter flessen.
Het zwembad wordt geprepareerd voor een denderend oudjaarsfeest. Wij zullen er dan niet zijn. Morgen gaan we naar Ambon.

B

28 december weer naar Ternate

Maandag 28 december
Vandaag staan we om 7 uur op, pakken de koffers en gaan ontbijten, glutenvrije pannenkoeken. Na het ontbijt gaan we op het strand zitten wachten totdat de taxi komt. Dat is geen straf. Het is eendrukte van belang.
De nonnen zijn druk bezig, eerst moeten de kinderen zingen en dan gaan ze zwemmen en lachen. Ze hebben heel veel plezier. We besluiten de nonnen wat geld te geven voor de kinderen. Sjaak drukt een non €35 in haar hand en even later komt de andere non bij ons zitten. Eerst bedankt ze ons. Dan laat ik foto's zien, ook die van Sjaak met Reinaldo. De non herkent hem en intussen de kinderen die rondom ons staan ook. De meisjes blijken posters van Reinaldo te hebben en vragen Sjaak om Reinaldo de groeten te doen.
Als Ona ons roept omdat de taxi er is, komt de non naar ons toe of we nog even naar dekinderen willen gaan. Die roepen allemaal dank je wel en even voel ik me wel heel erg ongewenst op een voetstuk staan. Maar ja, het is goed bedoeld. Bij de taxi maken de kinderen en de nonnen een erehaag en worden we helemaal uitgezongen.

De terugreis vordert heel snel. Om half drie zijn we in Ternate. Deze keer willen we graag in de stad slapen. Via de lonely planet heb ik het beste middenklas hotel opgezocht. Een taxi bracht ons daar. Allereerst is er niemand in de lobby, vervolgens blijkt dat er wel iemand is, maar dat deze rustig de tijd neemt. Het is een jongen die amper engels spreekt. Op onze vraag of er een kamer beschikbaar is, geeft hij aan dat die er wel is, maar dat er geen warm water is. Nu hebben we hier in de Molukken nog helemaal geen warm water gehad, dus dat is niet echt een probleem, alhoewel we stiekum wel gehoopt hadden op een warme douche. Vervolgens vragen we naar wifi en nee dat doet het ook niet. Hij kan wel een kaart kopen en dan kunnen we internetten. Sjaak wijst op het bordje waar staat wifi inclusief. Maar ja, dat doet het niet meer. Dan komen we in onze kamers en ook daar is van alles kapot. De jongen is intussen weg met onze paspoorten, het kopieerapparaat is kapot. Ook de wc blijkt kapot, de douche is helemaal beschimmeld. We besluiten weg te gaan. Maar de jongen is nog steeds weg met onze paspoorten als hij terugkomt, snapt ie niet waarom wij niet willen blijven.
We besluiten dan maar luxe te doen en naar het 5 sterren resort te gaan vlakbij, het enige op de Molukken met een enorm zwembad, warm water, airco etc. We kruipen bij twee jongens achterop de brommer en zijn waarschijnlijk de enige die in dit hotel op een brommer meet voorop de reistas arriveren. Het maakt niet uit, het is hier geweldig. Dan blijkt dat onze garudavliegticket betekent dat we voor bijna de helft kunnen slapen. Dat betekent dat we voor €15 meer in vergelijking met het middenklasse hotel heel veel extra's hebben. Na een heerlijke warme douche zitten we nu in de lobby te internetten.

27 december, zondag op Kupa Kupa beach

Deze dag hebben we helemaal niets gedaan dan naar mensen kijken. Vanaf 13.00 u komen de indonesiers om hun vrije zondagmiddag te vieren. Dat gaat gepaard met veel geluid, disco, drank en pret.
Om vijf uur horen we veel herrie en zien we twee bejaarde nonnen komen met wel dertig kinderen. Ze komen twee nachten slapen. De kinderen zijn uitgelaten, maar de discipline is sterk. Dertig Nederlandse kinderen zouden wel meer herrie en rommel gemaakt hebben.
'S avonds krijgen we weer een voorstelling van de kinderen uit het dorp. Het is de bedoeling dat de weeskinderen mee gaan doen. Dat kost veel overreding. De nonnen kijken erg streng. Die westerse muziek is niets voor hen

26 december naar Noord Halmahera

Lutz neemt ons een dag mee naar Noord Halmahera. Daar ligt nog Nederlandse geschiedenis. Allereerst komen we bij een prachtig strand, Luari beach. Hier voelen we ons Robinson Crusoe.
Daarna komen we bij kanonnen waar de Jappanners zich mee verdedigd hebben in de tweede wereldoorlog. Het zijn enorme dingen.
Na een uur zijn we bij ons doel, een heel groot zoet water meer. Hier heeft een dominee van johan  Deijken zijn leven doorgebracht met als doel de boeren meer scholing te geven. Hij wordt als een heilige vereerd. Overal waar wij komen, vliegen kinderen op ons af en willen met ons op de foto. Het is wel lachen.

25 december, snorkelen in de baai van Tobelo

Vrijdag 25 december
Op eerste kerstdag zijn we met een boot naar wel 5 eilanden geweest, we hebben gesnorkeld tussen de mangroven waar hier koraal groeit. Als topper was er een bbq op een onbewoond eiland, met uiteraard vis.
Aan het eind van de middag gingen we naar het laatste eiland en daar werd weer een vuur gemaakt en kregen we pisang goreng. Op dat eiland was ook een man met een harpoen vis aan het neerhalen. Hij had drie vissen en in ruil voor het gebruik van ons vuur gaf ie ons een vis. Die vis smaakte voortreffelijk, zo vers heb je ze niet vaak. Pas om zeven uur waren we weer thuis. Voor het diner hebben we bedankt. We zaten bomvol.

Donderdag 24 december 2015, een rustdag

Donderdag 24 december is een rustdag. De Indonesiers bereiden zich voor op het kerstmaal en de kerstdagen. We verblijven in een protestant dorp en dat is te merken. Het kerstfeest staat centraal, de kerstboom is aanwezig en de prijzen van voedsel zijn, zo verteld onze gastheer, tien keer de normale prijs.

We snorkelen wat, maar al het koraal is dood en de stroming erg sterk, dus poedelen we verder wat.
'S avonds had Ona een kerstmaal bereid. Lutz zorgde voor de drank, bier en rum. Kinderen uit het dorp treden op. Ze spelen Het was een prima kerstavond.

23 december 2015 Naar Halmahera

Woensdag 23 december

Om 9 uur komt de taxi en brengt ons naar de haven. Bij de haven moeten we wachten tot de boot vol. al snel zitten er 12 man in en vertrekken we naar Sofifi, de hoofdstad ven het eiland Halmahera en van de provincie Noord Molukken. In Sofifi aangekomen is het een drukte van belang. Wij zijn vogelvrij, iedereen wil ons in zijn taxi hebben. Er wordt getrokken aan onze bagage. We lopen door totdat het wat rustiger wordt en kiezen dan een taxi uit. Dan volgt een dodenmansrit van 4 uur. De weg is een goede tweebaansweg, maar wel door de bergen met veel bochten. De chauffeur rijdt afwisselend 30 km en dan 120. Onduidelijk is waarom hij dat doet. Vlak voor een bocht gaat hij gewoon inhalen en vliegt dan met 120 door de bocht. Enfin we zijn blij als we er zijn.
Kupa kupa beach and bar ligt bij Tobelo, de grootste stad van het eiland. In het resort of beter pension aangekomen, worden we welkom geheten door een Duits Indonesisch koppel: Lutz en Ona. Ona verwelkomt ons met heerlijk sap en brengt ons vervolgens naar onze beachbungalow. Een mooie houten hut waar we het wel 5 dagen volhouden. Het complex ligt direct aan zee.
Ona zorgt goed voor ons, ze kookt heerlijk Indonesisch, zeer afwisselend ook al is het elke keer kip of vis, maar ze maakt het zeer afwisselend klaar. Sjaak zijn geloof in Duitse mannen blijft bestaan, want als we in de bungalow aankomen, ligt er koud bier. Bij het avondeten laat hij zich dat smaken. Marjon houdt het bij het verse vruchtensap. Wijn is alleen op Bali en Jakarta verkrijgbaar, maar niet hier. Naast ons zijn er nig een autralier met zijn indinesische vrouw op het complex aanwezig. Het is dus heel rustig.
Als we vragen of zij zich niet aan de wet houden die voorschrijft dat er geen alcohol verkocht mag worden, blijkt de informatie half waar. De nationale wet geeft aan elke dorp het recht zelf te beslissen of er wel of geen alcohol mag worden geschonken. Vijftig procent van de bevolking is op Halmahera christelijk. Dat maakt dat er op Halmahera alcohol is en ook de moslimmannen zien we dit drinken.

Tidore

Intussen hebben we de smaak van het brommeren geproefd. Dus zijn we naar het zustereiland Tidore gevaren. Het varen was een belevenis op zich. De brommrr werd op de boot getild en als er 12 brommers opstonden gingen de wandelaars aanboord en vertrokken we. In Tidore is het veel rustiger gisteren leek het in Ternate stad wel een mierenhoop met zes rijen brommers aan weerskanten van de weg. In de hoofdstad Soasio op Tidore was het heel rustig. We zijn ook naar een bergdorp gereden. Daar vonden ze ons wel heel apart. Het was er heel schoon en geordend. Overal waren tuintjes voor het huis met een hek om de tuin. Dat is nog een overblijfsel van de Hollanders.
Verder spreken de foto's voor zich.

Morgen vertrekken we naar Halmahera, een groot eiland dat bestaat uit een soort stervorm. Daar gaan we evenrelaxen op een prachtig strand. Waarschijnlijk is er geen internet. We verwachten over een week weer terug te zijn op Ternate. Als het daar heel goed bevalt, kunnen we ook nog verder oostelijk gaan. We komen steeds verder af van de bewoonde wereld en dan kan het langer duren voordat we on melden.alleen op Ternate is internet.
Rest mij nog jullie allemaal een fijne feestdagen te wensen. Tot schrijfs

Ternate rond op de brommer 21 december 2015

Vandaag zijn we het eiland Tidore rondgetuft op de brommer. De ene kant van het eiland is rustig, maar zeer bergachtig. Sjaak voorop en Marjon achterop, zo reden we het eiland rond. Voor de plaatselijke bevolking waren we een bezienswaardigheid. (Alleen in het hotel zijn we nog twee westerse stellen tegen gekomen. Verder alleen Indonesiers gezien. Vandaar het enthousiasme veronderstel ik.

Halverwege gingen we snorkelen.

Helaas was al het koraal doodgetrapt, maar vissen waren er genoeg.Op de terugweg hebben we geluncht aan zee.  Ternate heeft een nadeel, geen alcohol, terwijl Sjaak veel zin had in een biertje, maar dat werd dus een jus d'orange vers geperst. Ook lekker, maar niet waar hij op dat moment zin in had.
'S avonds weer een uitgebreide indische maaltijd gegeten in ons eigen hotel met water.

Van Jakarta naar Ternate

Reizen is wachten. Dat was de slogan vandaag. Het hotel had gisteren aangegeven dat als we een uur voordat de vlucht vertrok aanwezig waren, dat ruim op tijd was. Wij kwamen om vier uur vanochtend op de luchthaven en er stond een enorme rij met mensen te wachten om naar binnen te komen op de luchthaven van Jakarta. Allemaal hadden ze veel dozen, koffers en andere bagage bij zich. Elk ding moest apart door een machine en er stonden twee machines. Kortom dat zouden we niet gaan halen. Marjon is toen naar iemand gaan zoeken om voor te mogen in de rij, we vonden een andere ingang en toen waren we met vijf minuten binnen. Het tempo op de luchthaven en de enorme mensenmassa om vier uur al aanwezig, maakte dat de tijd heel rap ging. Wij stonden achteraan voor paspoorten controle toen onze vlucht al rondgeroepen werd om je bij de gate te melden. Sjaak ging toen over alle touwen heen vragen of ie door mocht en dat mocht. Zo waren we op tijd bij de gate, echter vervolgens gebeurde er niets. We vertokken uiteindelijk drie kwartier te laat en zaten maar te wachten in de ruimte zonder dat er werd rond geroepen wat er aan de hand was, lijkt de NS wel. In Makkassar kwamen we om negen uur aan en waren uiteindelijk om kwart over negen uit het vliegtuig. Het volgende zou om half tien vertrekken en in tegenstelling tot Nederland moet je bij transit ook weer alle stappen af mbt controle en moet je ook nog naar een transit balie waar je moet wachten en die dan een goedkeuringsstempel op je al uitgereikte ticket geeft. We gingen ervan uit dat we dit vliegtuig zouden missen, echter dit vliegtuig had anderhalf uur vertraging. Zo kwam alles toch weer goed. Om twee uur lokale tijd (8 uur tijdsverschil met Nederland) landden we op Ternate. Het duurde weer drie kwartier totdat de koffers er waren. In die tijd moesten we op onze handbagage letten. Er liepen chauffeurs die ons als een gewild vrachtje zagen. Toen we de koffers hadden, kwam er een man op ons af van villa Marasai waar we drie dagen zullen blijven en waar ze net wifi hebben. Om drie uur waren we uiteindelijk op onze plek van bestemming. Het is hier prachtig. Je hoort de cicades, ziet de zee. Het is heel rustig.

naar indonesie

De reis naar Jakarta is heel voorspoedig gelopen. We hadden ook nog drie stoelen met z'n tweeën. Dat maakte dat we wat  comfortabeler zaten en op de luchthaven stond er al iemand om ons mee te nemen naar ons hotel voor de eerste nacht. Het hotel bevindt zich op 3 km van de luchthaven.

We hebben net even een middagdutje gedaan en gaan nu naar het zwembad. Vannacht om half vier (java tijd) moeten we al weer naar de luchthaven. We vliegen om vijf uur en zijn dan om twaalf uur op de Molukken.